Sümer, açıklamasında “15 yıllık bir yanlıştan dönülüyor” dedi. Sümer, konuyla ilgili olarak şu bilgileri verdi: “1997 28 Şubatı’nda 9 saat süren Milli Güvenlik Kurulu toplantısında 18 maddelik ültimatom niteliğinde bir bildiri çıkmıştı. Ültimatom halka veriliyordu, onun seçtiği meşru hükümete ve Meclis’e veriliyordu. Bu 18 maddeden 3’ü doğrudan eğitimle alakalı maddelerdi. Bu maddeler şunlardı: Madde 2. Tarikatlarla bağlantılı özel yurt, vakıf ve okullar, devletin yetkili organlarınca denetim altına alınarak, Tevhid-i Tedrisat Kanunu gereği Milli Eğitim Bakanlığı’na devri sağlanacaktır. Madde 3. Genç nesillerin körpe dimağlarının öncelikle cumhuriyet, Atatürk, vatan ve millet sevgisi, Türk milletini çağdaş uygarlık düzeyine çıkarma ülkü ve amacı doğrultusunda bilinçlendirilmesi ve çeşitli mihrakların etkisinden korunması bakımından: a.8 yıllık kesintisiz eğitim, tüm yurtta uygulamaya konulmalıdır.

Paşalar Meclisi

b.Temel eğitimi almış çocukların, ailelerinin isteğine bağlı olarak, devam edebileceği Kur’an kurslarının Milli Eğitim Bakanlığı sorumluluğu ve kontrolünde faaliyet göstermeleri için gerekli idarî ve yasal düzenlemeler yapılmalıdır. Madde 4. Cumhuriyet rejimine ve Atatürk ilke ve inkılâplarına sadık, aydın din adamları yetiştirmekle yükümlü, milli kuruluşlarımız, Tevhid-i Tedrisat Kanunu’nun özüne uygun ihtiyaç düzeyinde tutulmalıdır. Eğitimi ilgilendiren en önemli kararlar ‘Paşalar Meclisi’nde alınmıştı. Onlara göre eğitim, eğitimcilere bırakılmayacak kadar önemliydi.

Kontenjan Sınırlaması

Pedagojik olup olmadığına, altyapının uygun olup olmadığına, ülkenin şartlarının buna yeterli olup olmadığına, toplumun büyük bir kesiminin buna karşı olup olmadığına, eğitimcilerin bu uygulamaya karşı olup olmadığına vb. bakılmaksızın sırf imam hatip liselerini, ilahiyat fakültelerini, Kur’an kurslarını bitirmek için hem meslek liselerinin orta kısımlarını kapattılar hem de katsayı uygulamasıyla imam hatip liselerinin başka okullara gitmesini engellediler. İmam hatip liselerinin önünde sadece ilahiyat fakülteleri kalmıştı. Ama onun da kontenjanını sınırladılar. Koskoca fakültelere yıllık 30-40 kontenjan verdiler.

İmam Hatip Durumu

İmam hatip liselerini bitirmek niyetiyle yapılan bu uygulama diğer meslek liselerini de bitirdi. 3 bin kişilik dev meslek liseleri 250-300 mevcutla yıllarca eğitim-öğretim yaptı. Bu okulların atölyelerindeki aletler paslandı, iş görmez oldu. Atölyeler, işlikler kapatıldı. Milyonlarca TL’lik alet edevat heba edildi. Ülkede mesleki eğitimle beraber ortaöğretim de çökmüş oldu. Mesleki eğitime gitmesi gereken öğrenciler katsayı uygulaması dolayısıyla genel liselere yöneldi. Bu durum, dershanecilikte patlama yaşanmasına neden oldu. Artık öğrenciler hem liseye hem dershaneye gider oldular. Bugün sayıları 300 binleri bulan ve atama bekleyen öğretmen adaylarından birçoğu katsayı mağduru olmamak için mesleğe gitmesi gerekirken, akademik alana yönelmek zorunda kalan arkadaşlarımızdır. Bu yığılmanın sebeplerinden biri de katsayı ve kesintisiz eğitimin bu ülkeye dayatılmasıdır.

Neleri Götürmüştü?

Getirdiği hiçbir şey olmadı. Götürdüklerinden bazıları da şunlar: Aynı ortamda çalışan sınıf öğretmenleri ve branş öğretmenleri arasında istenen uyum sağlanamamıştır. Yaşları büyük olan çocuklarla küçük yaştaki çocuklar aynı mekânları kullanmak zorunda kalmıştır. Bu durum, çocukların fiziksel ve ruhsal gelişimi açısından son derece sakıncalı sonuçlar doğurmuştur. Okullarda çok sayıda kötü örnekle karşılaşılmıştır (Halbuki küçük çocukların mekan ve alan ihtiyacı farklıdır). İlköğretime yeni başlamış bir çocuk ile ergenlik dönemini yaşayan ilköğretim 8. sınıf öğrencisi aynı bahçeyi ve koridoru paylaşmak zorunda kalmıştır. Kesintisiz süreç meslek liselerine büyük darbe vurmuş, gelişmiş ülkelerdeki 30/70 oranı Türkiye’de tam tersine dönmüştür.

Yanlıştan Dönülüyor

Mesleki eğitimin çökertilmesiyle beraber iş dünyası kalifiye eleman bulamaz olmuş, böylece ülkede 500 bin kişilik ara eleman ihtiyacı doğmuştur. Kesintisiz eğitim birleştirilmiş sınıf uygulamasını bitirememiştir. Okullarda disiplin olayları artmıştır. Suç oranları artmış, bazı toplumsal problemler okullarda başlamıştır. Çoğu köylerde bir danışman görevi üstlenen öğretmenler bu yolla köyden ayrılmak zorunda kalmıştır. İkinci kademe öğrenciler birinci kademe öğrenciler için çoğu zaman kötü örnek olmuşlardır. Şimdi yanlıştan dönülüyor.”